Wednesday, December 31, 2008

End of 2008

ჩემი ბლოგი არც ისეთი დიდი ხნისაა წლებს ითვლიდეს. წელს დავიბადეთ და მომავალ წელს იმედებით ვხვდებით. უფრო საინტერესო გავხდებით? მაგას ვნახავთ მალე. გადავხედე მეზობელ ბლოგებს და უმეტესობამ უკვე დაწერა წლის ბოლო პოსტი ან ზოგიც ახლა წერს. აქ სამი საათით უკან ვართ მე და ჩემი ბლოგი, მაგრამ ჯერ კიდევ 2008 წელია ამ დროითაც და თბილისის დროითაც. და ახალი წელი თბილისში როცა მოვა ჩვენ მაშინ დავიწყებთ წვეულებას სარასთან.
ხომ, დღეს სარასთან ვიკრიბებით ბავშვები და კარგი საახალწლო სუფრაც გვექნება. ბოლოს და ბოლოს იტალიელი კულინარი ამზადებს კერძებს საახალწლოდ, ჩემი მეგობარი ეტორე.
დღეს ელეგანტურად ვიქნებით ყველანი გამოწყობილი და პირველად მნახავენ მეგობრები შარვალ-კოსტუმ-ჰალსტუხში, მეც კი ვნერვიულობ იმდენად სიმპატიური ვიქნები:)

პირველი ახალი წელია ჩემთვის საზღვარგარეთ და საერთოდ წელს ბევრი რამე მოხდა ჩემს ცხოვრებაში პირველად. მომავალ წელსაც ასე იქნება, ჩემს დაბადების დღესაც პირველად აღვნიშნავ საზღვარგარეთ.
არ მინდა დიდი პოსტი! გილოცავთ ახალ წელს და წლევანდელი ბლოგის ბოლო სიტყვა მინდა იყოს: მარი:)

Tuesday, December 30, 2008

Prague - probably the best city in Europe!

...მანდვე ვიყავი და ჩავიარე პრაღაში ნიკუშასთან, მარიკასთან, ბექასთან და ნინოსთან. შუა ევროპაში რომ დაუთქვამ მეგობრებს შეხვედრას და ჩააკითხავ, მინდა გითხრა რომ გადასარევია!
ჯოკერიც კი ვითამაშე, მომენატრა და რა ვქნა!
ოოოო, პრაღა! საოცარი ქალაქია, ულამაზესი არქიტექტურა, დიდებული აშოტილი შენობები და თვალს რომ ვერ მოსწყვეტ ისეთი - ქალაქი საგანძური და იმდენი რამეა სანახავი არც ვიცოდი როგორც მომესწრო - საბოლოო ჯამში ვერც მოვასწარი ერთნახევარ დღეში...
თუმცა კმაყოფილი დავბრუნდი: ვნახე მონატრებული მეგობრები, ქართული კარგი დრო გავატარე, ვიბოდიალე ბევრ ზღაპრულ ადგილში და მიზნად დავისახე კვლავ მონახულება ამ ქალაქის. მინდა ჩემი ყველაზე საყვარელი ქალაქი გახდეს. ჯერჯერობით მესამე ადგილზეა ლონდონისა და სტრასბურგის შემდეგ, მაგრამ მალე მეოთხეზეც გადაინაცვლებს როცა ბარსლონაში წავალ სამ კვირაში... და ვინ იცის, იქნებ პირველი ადგილიც მოიპოვის შემდეგი ვიზიტისას, უბრალოდ დრო არ მეყო მაგისთვის, რომ ბოლომდე მეგრძნო რამდენად კარგ ადგილას ვიყავი.


ქალაქის ცენტრში, კარლოსის ხიდის დასაწყისში, საკმაოდ ლამაზ შენობაზე საქართველოს დროშაა გამოფენილი... ალბათ ჩვენი ელჩი ცხოვრობს? ძალიან პრესტიჟული ადგილია - მთელს ევროპაშიც კი, ანუ ის ადგილი სადაც საქართველოს დროშა ჰკიდია - მეამაყება!

How was Christmas in Poland? Wow!

ვროცლავი პოლონეთში სიდიდით მესამე ქალაქია, თუმცა ოლა (ვის ოჯახშიც ვიყავი საშობაოდ ჩასული) ქალაქ ოსტრეზშოუში ცხოვრობს (არ ვიცი სწორად გამოვთქვი თუ არა), რომელიც ვროცლავიდან 80 კილომეტრშია და მეც იქ გავატარე შობა.
ჩასვლით ქალაქ ვროცლავში ჩავფრინდი და პირველი დღეც იქ გავატარე, ოლამ დამათვალიერებინა ქალაქი და საღამოს წავედით უკვე სახლში - ოსტრეზშოუში, სადაც მომდევნო ოთხი დღე ვცხოვრობდი როგორც ოჯახის წევრი.
მოკლედ, ოლა აეროპორტში დამხვდა ვროცლავში (6 საათზე ადგა ბავშვი დილით) და კარგი ექსკურსიაც მოვაწყვეთ, მერე ქართულ (!) რესტორანში წავედით, სადაც ყველაზე არაქართული საჭმელები იყო, უგემური ხინკალი და ხაჭაპური, რომელიც თურმე ცალკე არ ცხვება და ან აჯფსანდალთან ერთად უნდა მოვიდეს, ან ღორის ან ქათმის ქორცთან და ეს ყველაფერი ზედ ადევს „ხაჭაპურს“ ანუ ერთ კერძად ითვლება და თვითონ „ხაჭაპური“ რას წარმოადგენს (რესტორანსაც ასე ჰქვია სხვათაშორის) - პური და ზემოდან (და არა შიგნით) ყველი, საბოლოო ჯამში უგემური...
სახლში წავედით და ჩემდა გასაოცრად ქართული ღვინო დამახვედრეს ორი ბოთლი, ორივე ერთი ერთმანეთზე უკეთესი (მეც გამიკვირდა), ოლას დედას ქართულ სამზარეულოზე წაკითხული ჰქონდა და ქართული სალათის გაკეთებას აპირებდა...
დამხვდა ძალიან კეთილი ოჯახი: დედა, მამა, დაიკო, ბებია და ძაღლი ბიგოსი.
კარგი ორ სართულიანი სახლი, ბუხარი, თბილი-რბილი სავარძლები, ლამაზი-მოვლილი ეზო, საკუთარი ოთახი და ადგილი მაგიდაზე სუფრის თავში (სუფრის მეორე თავში მამა იჯდა). ისე დამხვდნენ როგორც ოჯახის წევრს. არადა მეგობარია მხოლოდ ოლა, უფრო მეტი ურთიერთობა რომ მქონოდა ოლასთან, ან მთლად სასიძო რომ ვყოფილიყავი არც ვიცი როგორ დამხვდებოდნენ. თუმცა, ოლას დედამ ჩემს ჩასვლამდე ჰკითხა, ეს შენი სტუმარი ერთერთი იმ ბიჭებისგან არის რომელსაც უყვარხარო? და არა, მხოლოდ მეგობარიაო და მაშინ კარგიო და ასე გავხდი მეც ოჯახის მეგობარი.
რამდენიმე მაგალითი სტუმართმოყვარეობისა და მგონი საკმარისი იქნება (ყველაფერს ვერც გავიხსენებ):
1. პირსახოცები დამახვედრეს ოთახში. საკუთარი მაქვს თქო და არა, როგორ გეკადრება, შენ აქედან პრაღაში მიდიხარ და იქ ხომ სუფთა დაგჭირდება, ესენი იხმარეო;
2. სანამ არ გავიღვიძებდი თვითონაც არ საუზმობდნენ. მე კიდევ 11 საათამდე არ ვდგებოდი. დავწყვიტე მგონი შიმშილით ხალხი. ოლასაც უხაროდა, თვითონაც ეძინა, თორემ მე რომ ადრე ავმდგარიყავი, იმასაც ააგდებდნენ ლოგინიდან ჩემი გულისთვის;
3. ერთი თეთრი არ დამახარჯვინეს, მაჭმევდნენ მასმევდნენ. ერთი ეგ იყო, რომ პირველ დღეს ქართულ რესტორანში დავპატიჟე ოლა და მერე ბარში სასმელებიც მე ვიყიდე, ისიც ძალით და რა თქმა უნდა საჩუქრებით და კანფეტებით ჩავედი;
4. შობის დღეს ექსკურსია მომიწყვეს, ტბაზე წამიყვანეს, ქალაქიც დამათვალიერებინეს;
5. შობის ღამეს მეც მერგო საჩუქრები;
6. წამოსვლის დღეს, დილით 6 საათზე მოვდიოდი მატარებლით და:
ა. მამა 4-ის ნახევარზე ადგა, საუზმე მომიმზადა;
ბ. საგზალი ჩამილაგა: ბუტერბროდენი და ვაშლები გზაში რომ მოგშივდებაო;
გ. დედაც ადგა რომ დამმშვიდობებოდა;
დ. რომ მოვდიოდი დედამ ოლას ჰკითხა, მირომ პრაღიდან ამსტერდამში ავტობუსით 14 საათი უნდა იმგზავროს და რამე აქვს რომ წაიკითხოს, დრო გაატაროსო? მე ვუთხარი არ მაქვს, არ არის საჭირო თქო, მაგრამ ოლამ წიგნი გამომატანა მაინც ინგლისურ ენაზე, პატარა მოთხრობები;
ე. საგზალის ჩალაგება არ იკმარა მამამ და ცალკე თავისი დამზადებული ვიჩინები, პაშტეტი და სხვა ხორცეულობა ჩამილაგა, შენს მეგობრებსაც აჭამე პრაღაშიო;
ვ. თავისი მანქანით წამიყვანა ვაგზალზე (80 კილომეტრზე მეტია) და არა მარტო ვაგზალზე დამტოვა, ოლა და მამა ისე არ წავიდნენ, სანამ ვაგონში არ ჩამსვეს
7. დამშვიდობებისას, მატარებელთან მამამ მითხრა, სანამ ჰოლანდიაში ხარ ჩამოდი კიდევ რამდენიმე დღე დარჩი ჩვენთან, ძალიან გამიხარდება რომ გიმასპინძლოვო.
დასკვნა? არ მაქვს დასკვნა:
DIDI MADLOBA!;)


Monday, December 22, 2008

From Stroopwafels to Pierogi:) Didi madloba!:)


წავედი. ანუ ხვალ მივდივარ დილით: ადრე, ადრე. ჩავჯდები “შატლ-ტაქსში“ და ჰერი-ჰერი დიუსელდორფის აეროპორტისკენ. აეროპორტი - მხოლოდ 10 წუთი „ჩექ-ინ“-ისთვის და ვროცლავიც მელოდება და აეროპორტში მასპინძელი... ქართული რესტორანი ყოფილა ვროცლავში - ხაჭაპური ჰქვია, თან მინდა წასვლა და თან მეშინია. რატომ მეშინია? რამდენიმე წლის წინ ლონდონში ვიყავი ქართულ რესტორანში „თბილისი“ მსგავსი საზიზღრობა არაფერი მიჭამია, ახლაც ვფირქრობ, რომ ქართულ კერძებთან არაფერი ექნება საერთო პოლონეთში გაკეთებულ ხაჭაპურს, ხინკალსა თუ მწვადს... ჰოდა არ ვიცი ჯერ, ჩავალ და გადავწყვეტ.

მე, ბებია, ოლა, აგატა და მშობლები და ძაღლი ბიგოსი. გადასარევი შობა იქნება. ანუ ჩემთვის პირველი შობა, ანუ ის შობა, რაც ფილმებში მინახავს და რაც ჩვენთვის ახალ წელთან ასოცირდება: ოჯახი, ვახშამი, ბუხარი, ღიმილი, თამაშები, სიმღერები და ვინ იცის კიდევ რამდენად საინტერესო პოლონური ტრადიციები. რა თქმა უნდა მიხარია და ქართულად არ ვიცი რა სიტყვა არის შესაბამისი, ინგლისურად არის „ექსაითედ“, ვითომ ქართულად - აღელვებული? მთლად ასეც არა, ანუ უფრო ინგლისური სიტყვა შეეფერება ჩემს განწყობას.

და მერე პრაღა...

დიახ, პრაღა. მე, ნიკუშა, მარიკა, ბექა და მისი მეუღლე - ნინო, სულ ორი დღეა რაც დაქორწინდნენ. ჰოდა ჩემს მეგობრებსაც ვნახავ, აი აქ კიდევ „ექსაითედ“ სულაც არ მჭირდება - ანუ მიხარია და ეგ არის, ძალიან. დღეს მარიკა მეუბნებოდა, წარმოგედგინა შენ უნივერსიტეტში რომ ვსწავლობდით, ლარი რომ გვქონდა ჯიბეში და ერთ დღეს ასე ევროპაში თუ შევიკრიბებოდითო? ხოო, ნამდვილად არ წარმომედგინა, ხოო გოგო, პოლონეთში ვიქნები მაგ დროს და გადმოვირბენ გინახულებთ, დავსხდეთ სადმე პრაღის ბარში, ვილაპარაკოთ... მაგარია ხომ? ჰოდა მაგარია.
...Merry Christmas to all!!!

Tuesday, December 16, 2008

Happy Birthday Datuna!:)))

ცოცხალი ვარ! კმაყოფილიც და ბედნიერიც! მოვრჩი გამოცდებს და იანვრამდე მეცადინეობა აღარ! ახლა დროა დასვენების და გართობის. ვეცდები ბლოგისთვისაც მოვიცალო, როგორც ჩემი ისე სხვისი ბლოგებისთვის. ყველას გილოცავთ ჩემი გამოცდების ჩაბარებას!

პატარა კორექტირება არის შესატანი. ჩაბარებით კი ჩავაბარე, მაგრამ ჩავაბარე რო? ანუ პასუხები იანვრის განმავლობაში იქნება, სამივე გამოცდა ხომ წერითი იყო და რა ვიცი მე აბა, ჩავიჭერი თუ არა. ჩემი აზრით არ ჩავჭრილვარ და ეს ჩემი აზრი საკმარისია იმისთვის რომ გავერთო, ვიმოგზაურო და მიხაროდეს. ნიშნებს არ აქვს მნიშვნელობა. ისეთი რთული იყო, რომ ჩაბარებაც დიდი საქმეა.

დავიძარიიით! დღეს „თრეფიქ ლაით ფართია“ და „ა'მ გონა ჰენგ აუთ Fორ რიალ მენ!“:)))