Tuesday, April 21, 2009

სამშაბათი - პიკენის დღე! (მანამდე შვეიცარიული ვახშამი!)


კათოლიკური შობა, კათოლიკური აღდგომა, კარნავალი (რომელიც ასევე კათოლიკური დღესასწაულია) და კათოლიკური ეკლესია მხოლოდ და მხოლოდ... ეს ერთი წელი არ ვარ მართლმადიდებელი მე. ჩამოვალ და დავანთებ სანთელს ქაშუეთში. მეორეს მხრივ, საინტერესოა ეს ყველაფერი, ნახო სხვების ტრადიციები, ვინ რას როგორ და რანაირად ან თუნდაც რატომ აღნიშნავს. აღდგომას ისევ ოლასთან და ისევ კათოლიკურს შევხვდი თუ აღვნიშნე, ერთი კვირით ადრეა ვიდრე ჩვენი აღდგომა, ოჯახი ჩამოუვიდა და მეც ძალიან გამიხარდა ნახვა. დაჟინებით დამპატიჟეს თავისთან პოლონეთში კვლავ. არა ბატონო, ჯერ თქვენ მესტუმრეთ.
მართლმადიდებლურ აღდგომას სახლში გახლდით, არ კი არა და ვერც აღვნიშნე...
დავლევ დღეს და გავერთობი მაგის დედაც:)

Sunday, April 19, 2009

A spring party?


დიახ! სტუდენტების „კაფეა“ პიკენი. უკვე მშობლიური და გათავისებული ადგილი. ბომჟების, ნაშების, კახპების, ლუზერების, ძერსკების, მეგობრების, ლოთების, სირების, ტიპების, კაცებზე თუ ქალებზე მონადირეების... მოკლედ სტუდენტების. აქ ყველასთვის სამშაბათი პიკენთან ასოცირდება და პიკენი კიდევ სამშაბათთან. რატომ? პასუხი ერთია და უცვლელი. ყოველ სამშაბათს უცხოელი სტუდენტების, ანუ ჩვენი წვეულებაა. წვეულება გადამეტებულად ჟღერს. რა თქმა უნდა ხშირად თემა და სათაური აქვს ხოლმე ამ თავშეყრას, მაგრამ ძირითადად შედეგი ერთია: ბევრი ლუდი და ხმამაღალი მუსიკა.
მერე რა რომ არც მუსიკა მოგვწონს მაინცდამაინც და ადგილიც „ძიშოვია“, სამაგიეროდ ეს არის სტუდენტური ცხოვრება - ყველა აქ არის და შენც მიდიხარ, ნახულობ გიხარია, ახარებ და რა ვიცი რას აღარ აკეთებ კიდევ.
მივეჩვიე ძალიან.

Friday, April 3, 2009

იფ იფ იფ ცივი კოკაკოლა! მმმმმ



ჩემი ახალი სამეცადინო მაგიდა არის ეს. ოღონდ მხოლოდ მაშინ როცა არ წვიმს გარეთ და კარგი ამინდია. ირგვლივ ხალხი დადის და სულაც არ უკვირთ ჩემს მიერ თვითნებურად მოწყობილი უკედლო სამუშაო კაბინეტის ფუნქციონირება. არც მაგათი ხმაური მაწუხებს. საყურისები მაქვს და მუსიკას ვუსმენ, ხან მოვიხსნი და ნიავის ხმაში გავურევ ხოლმე მუსიკას. შედეგით კმაყოფილი ვარ. მერე რა მოხდა რომ ხანდახან ვიღაცის ძაღლი მომადგება და ჩემთან თამაში მოუნდება? მეც ცოტას მოვეფერები, მერე პატრონი თავისთან გაიხმობს, ჰოლანდიურად მომიბოდიშებს და ყველა ბედნიერი რჩება საბოლოო ჯამში.

შენ მაშინ უნდა ნახო ნიავი რომ კარგად დაუბერავს რა შეგრძნებაა. წიგნს ხელებს უშვებ, ფურცლები შრიალებს და შენ თვალებს ხუჭავ... ამ მთელი პროცესის შემდეგ ზაგარსაც კი იღებ ყველაფერთან ერთად.

ზოგადად ცხოვრების სტილი შევცვალე. ვცდილობ დილით ადრე გავიღვიძო. თუ აქამდე თორმეტამდე ჩემი გაღვიძების შანსი ნულს უტოლდებოდა, ახლა საშუალოდ ათ საათზე ვდგები. ცხრამდე თუ ჩამოვედი გამიხარდება.

რატომ ვწვალობ? თუ არსად მეჩქარება, მეძინოს ბარემ ხომ? საქმე იმაშია, რომ ეს რამდენიმე დღეა ისეთი ამინდებია, აქაურ ზაფხულსაც კი უტოლდება. დღეც დაგრძელდა და უფრო მსიამოვნებს დღის შუქი და რა თქმა უნდა მზე, სითბო, მზეე! არადა, აქამდე სულ სიცივის მოყვარული ვიყავი და სიცხე არ მიყვარდა. თუმცა აქ ისეთი შთაბეჭდილება ჩამომიყალიბდა ბოლო 5-6 თვის განმავლობაში, რომ სულ ღამეა და სულ ცივა, სულ წვიმს და ყინავს. და წარმოიდგინეთ ამდენი ხნის მანძილზე მსგავსი რომ ყოვლედღიური ყოფა ხდება შენი და ერთ დღეს რომ მზე გამოანათებს, თან ისე რომ დათბება და მეორე დღეც რომ მასეთი მიჰყვება. მოკლედ, შენც ასე იზამდი ჩემს ადგილას.

გთხოვ, არ იწვიმო, გთხოვ!